ΝΥΧΤΕΣ ΒΡΟΧΗΣ (5 ΣΚΗΝΗ)

Σκηνή 5^η

(Στο πάτωμα της σκηνής είναι σχεδιασμένος ένας ιστός αράχνης. Η γυναίκα είναι ξαπλωμένη σ’ αυτόν. Ο Νίκος είναι πάνω στην σκηνή και ο Αλέξης κάτω από τη σκηνή.)

Σκιά: This little piggy went to market (γυρίζει τη γυναίκα ανάσκελα)

Αλέξης: Διάλεξε χρώμα

Σκιά: This little piggy stayed home (της δένει μια μωβ κορδέλα στο δεξί χέρι)

Νίκος: Διάλεξε τη μέρα

Σκιά: This little piggy had roasted beef (της δένει μια κόκκινη κορδέλα στο αριστερό χέρι)

Αλέξης: Διάλεξε όνομα

Σκιά: This little piggy had none (της βγάζει το δεξί παπούτσι και το πετά στον Αλέξη)

Νίκος: Διάλεξε παραίσθηση

Σκιά: And this little piggy went oh-oh-oh…. (Δείχνοντας το αριστερό πόδι)

Αλέξης: Διάλεξε εμένα

Νίκος: Εμένα!

Αλέξης: Λεηλατώ τις λέξεις σου

Νίκος: Ελέγχω τις σιωπές σου

Αλέξης: Έλα να παίξουμε μικρό μου αγρίμι. Σήμανε δώδεκα.

Νίκος: και ‘μεις μισοί

Αλέξης: (ανεβαίνει στη σκηνή και δένει το χέρι του με τη μωβ κορδέλα) Απόψε δεν φεύγω. Ακούς; Σήκω να με διώξεις!

Νίκος: Δεν υπάρχεις. Ο χρόνος έσβησε τα σημάδια (Λύνει την κόκκινη κορδέλα και την πετά). Έσβησε και σένα. Σιγά-σιγά όπως ήρθες.

Αλέξης: Μου ανήκεις. (Σέρνει αργά το δείκτη του πάνω από το μέτωπο ως τα χείλη της). Μία νύχτα. Μια νύχτα σ’ αντάλλαγμα μιας ζωής.

Νίκος: (της πετά ένα δαχτυλίδι) Μια υπόσχεση που έληξε. (Βγάζει έναν αναπτήρα.) Αυτό δεν θα το χρειαστείς απόψε. ( Πετά τον αναπτήρα στο γραφείο της. Βγάζει ένα πακέτο τσιγάρα. Το ανοίγει και από μέσα βγάζει μια κιμωλία.) Θες να παίξεις ξανά; (Βγάζει τα καλώδια του υπολογιστή. Πιάνει την σκιά και την δένει πισθάγκωνα μ’ αυτά. Η γυναίκα πετάγεται τρομαγμένη. Της πετά την κιμωλία). Πάμε λοιπόν. Φώτα! (Σβήνουν όλα τα φώτα εκτός από έναν προβολέα που φωτίζει μόνο την γυναίκα και τον Αλέξη)

Αλέξης: (την παίρνει αγκαλιά και κοιτάζοντας τον Νίκο την φιλά στο λαιμό) Μια νύχτα. Η τελευταία που γυρνάω στους δρόμους. Η τελευταία που γυρίζω σε σένα.

Νίκος: (φιλά στο στόμα τη Σκιά. Η γυναίκα προσπαθεί να σηκωθεί και να πάει στην σκιά αλλά ο Αλέξης την κρατά δεμένη). Κάτι σπαρταρά μέσα σου ακόμη μικρή μου;

Αλέξης: Δεν θα φύγεις. Όχι απόψε. Απόψε είσαι δική μου. Δεν θέλω ξεροκόμματα. Εγώ και εσύ. (τη σηκώνει) Με βλέπεις. Σε νοιώθω. Όχι άλλες συμμαχίες. (λιώνει με το παπούτσι την κιμωλία στο πάτωμα) Όχι άλλα ταξίδια.

Νίκος: Δε βαρέθηκες να παίζεις σε ένα χαμένο παιχνίδι;

Αλέξης: (τραβά τη γυναίκα που κοιτά το Νίκο. Της στρέφει το πρόσωπο προς το μέρος του.) Θυμάσαι;

Νίκος: Λέξεις; Κατάντησες αστείος.

Αλέξης: 0 1

Νίκος: 2 (η γυναίκα κοιτά τη σκιά και προσπαθεί να πάει προς το μέρος της)

Γυναίκα: Άφησε την!

Αλέξης: 0 0 1 (την γυρίζει πίσω)

Νίκος: 2 (στέκεται πίσω από τη σκιά και βάζει τα χέρια του γύρω από το λαιμό της σαν να θέλει να την πνίξει)

Αλέξης: 1 (η γυναίκα βγάζει ένα μικρό στιλέτο από το στήθος της και το γυρίζει προς την κορδέλα)

Νίκος: (κατεβάζει τα χέρια του αργά στο στήθος της) 2

Αλέξης: 1 0 (η γυναίκα γυρίζει προς τη σκιά και πετά το στιλέτο στα πόδια του Νίκου)

Νίκος: 2 (πατά το στιλέτο με το πόδι του)

Αλέξης: 0 1 0

Νίκος: should I pick up a number? 2 (σπρώχνει το στιλέτο ξανά προς το μέρος της)

Αλέξης: 1 0 1 (σηκώνει το στιλέτο και το βάζει στο χέρι της γυναίκας)

Νίκος: boring…. 2 ( με τον δείκτη ακολουθεί το περίγραμμα του προσώπου της και στο τέλος τον ακουμπά στα χείλη της)

Αλέξης: 0 (σφίγγει το στιλέτο ανάμεσα στα χέρια τους)

Νίκος: (λύνει τη σκιά. Τα χέρια της είναι ματωμένα. Τα πλησιάζει στο πρόσωπό του και τα γλύφει. Την πετά πάνω στον ιστό.) 2

Αλέξης: (κόβει την μωβ κορδέλα) 1

(η γυναίκα κλωτσά τη σκιά έξω από τον ιστό. Προσπαθεί να βγει και αυτή αλλά ο Αλέξης την αρπάζει. Τα φώτα σβήνουν.)