Μερικων απο μας τα ματια ειναι βαμμενα μαυρα. Κοιταγμενα απο μακρυα μοιαζουν με τρυπες ολοστρογγυλες, βουβες που ‘χουν καταπιει χιλιαδες ανυποψιαστους. Τα βλεφαρα σαν σκασμενα χειλη ανοιγοκλεινουν ζητωντας να αρθρωσουν φθογγους. Σαν να γαυγιζουν μου φαινεται τα ματια μερικων απο μας. Ο εγω και ο εσυ τους ριχνουνε φολα για να σκασουνε.
Μου τη δινουν στα νευρα οι ημερομηνιες. Νιωθω πως με περιοριζουν. Γι’ αυτο σημερα 18 Μαρτιου 2001 εγω και ο εαυτος μου αποφασισαμε ομοφωνα να τις καταργησουμε. Peter Pan.
Η Βαλκυρια ειναι θεοτητα λεει καποις, και εμενα μ’ αρεσουν πολυ οι γυναικειες φιγουρες γι’ αυτο θα τις βαφτισω ολες τους Βαλκυριες για να μπορω ανετα να κανω ριμα με το επιτυχιες, αποτυχιες, παραμυθιες, επιθυμιες η και μαλακιες εκχυδαισμενα.
Τα παπουτσια αυτα μ’ αρεσουν. Δεν ξερω τι μου θυμιζουν η τι θα ηθελα να μου θυμιζουν, απλα μ’ αρεσουν ετσι οπως αυτοκτονουν μ’ αυτα τα σφιχτα δεμενα κορδονια, ετσι οπως λυγιζουν τη ραχοκοκαλια τους σαν ερωτευμενες γατες και ετσι οπως κρατανε μ’ αγωνια τους αστραγαλους απ’ το φοβο τγς εγκαταλειψης.
Ενας μικρος θανατος βυζαινει στην κουνια απο ενα πιθαρι γεματο με εποχες. Ενας μικρος θανατος προσιτος σε ολους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου