Δευτέρα, Απριλίου 22, 2013

Lullaby

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη συντριβή για κάποιον άνθρωπο από την στιγμή που συνειδητοποιεί ότι δεν αγαπήθηκε.
Δεν υπάρχει συναίσθημα να συγκριθεί με τη στιγμή, που συνειδητοποιεί πως αγαπήθηκε και αυτό είναι ένας δεσμός άρρηκτος. 
Είμαστε άπιστοι. Όχι σε κορμιά.
Αρπάζουμε ό,τι νομίζουμε πως μας αξίζει.
Συχνά με λένε ανόητη. Ίσως και να είμαι.
Η αγάπη είναι το άβατο των αβάτων.
Είναι η υπόσχεση, που ουδέποτε εκπίπτει. Είναι το "σπίτι", όπου είμαστε ολόκληροι. Η αγάπη δεν είναι συναίσθημα όπως μας μάθανε. Όταν προχωρήσουμε από το "νιώθω" στο "είμαι", ίσως αντιληφθούμε πόσα μας δόθηκαν και τα ελάχιστα που αναγνωρίσαμε.
Μόνοι δεν είμαστε ποτέ. Ό,τι μας αγάπησε θα εμφανίζεται σε κάθε μας κάλεσμα στο πλευρό μας.



Δεν υπάρχουν σχόλια: